غلطيدن اشك روي سربرگ هاي "ايرنا"، "ايسنا" ، "فارس"، "كيهان" و "همشهري" چه تلخ است؛ حاشيه نگاري خبرنگار "مهر" از مراسم ختم اصحاب رسانه در مسجد بلال

آنچه مي خوانيد حاشيه نگاري خبرنگار "مهر" از مراسم بزرگداشت شهداي رسانه ملي در سانحه سقوط هواپيماي سي 130 است:

- شنيده ايم كه آخرين صدايي كه برج مراقبت از شما دريافت كرد: فرياد "صلوات"  بوده است، مرگ اصحاب مظلوم رسانه ها   با "همبستگي" و "باشكوه"  بود... آنها  "همه با هم" و "دست در دست" هم، آخرين "خبر" زندگي شان را آفريدند...

-سازمان صداوسيما، بزرگترين صاحب عزاي سانحه سقوط هواپيماست ، قريب 40 نفر از خبرنگاران و تصويربرداران و عوامل فني صدواسيما در اين" پرواز تلخ"  ، سوختند...يك روز بعد از مراسم ختم رسمي ، صداوسيمايي ها  ترجيح دادند مراسم خودماني تري براي  ختم همكارانشان  در محل مسجد " بلال" برگزار كنند.

- " سيد عزت الله ضرغامي" ، رئيس سازمان صداوسيما  دم درب ايستاده است :  "مشي بي تشريفات" و "خلق و خوي خاكي ضرغامي" و "بي پروايي اش از دست زدن به سياه و سفيد!"،  دقت در جزئيات و "مديريت در صحنه" و نه رياست  از پشت ميز، ضرغامي را از بقيه مديران متفاوت كرده است.

-مراسم ده صبح، يكشنبه بيستم آذر ماه...شروع مي شود، نظم خاص و مرتب بودن همه چيز براي پذيرايي از خيل ميهمانان، قابل توجه است.

 -"شيون مادر فرزند مرده" يك "ضرب المثل"  است، تلخ ترين لحظه هاي اين مراسم، تجسم عيني و مكرر اين ضرب المثل است...صداي شيون و ضجه مادرها حتي  يك لحظه هم  قطع نمي شود...مداح مراسم محبور است صدايش را بيشتر از حد معمول و مرسوم بالا ببرد تا ضجه هاي تلخ و جانكاه مادران، مجلس را بهم نزند..."مهر مادري" چيز عجيبي است، عشقي كه همتا ندارد...حتي مرگ هم عاجز است از اينكه شعله اين عشق را خاموش كند...مهر مادري خيلي بوي خدا مي دهد...اگر بداني و باور كني كه خدا ، مادر را "مادر" آفريده است...ايمان بياوري كه خدا نسبت به بندگانش از مادر هم مهربان تر است،  بداني كه خدا مثل مادرت ، تو را دوست دارد ...باور كني كه مهربان ترين " مهربانان" اوست...آن وقت بي اختيار مي گويي :" الله اكبر "...!

-مراسم ختم اصحاب رسانه در مسجد بلال، يك " خبر" است...خبرنگار و تصويربردار هم  طبعا هست... ديدن" اشك پشت ويزور"  ، غلطيدن اشك روي سربرگ هاي " ايرنا" ، " ايسنا" و " فارس" و"كيهان" و "همشهري" ...تلخ است! روزنامه نگاري ، حرفه اي است كه با جان " روزنامه نگار " گره خورده است...

-"يادت آمد ؟ اين هماني بود كه براي سالگرد عمليات ثامن الائمه(ع) با ما مصاحبه كرد..." يك افسر ارتشي اين را با بغض ، وقتي عكس " عليرضا  افشار " را مي بينيد، به دوستش مي گويد...

-"احمدي نژاد، كروبي ، لاريجاني ، اديب يزدي ، هاشمي طبا... بازيگران و مجريان صداوسيما....فوتباليست ها ...شيرخدا، امين الله رشيدي...و "مردم" عادي...همه و همه آمده اند تا به صداوسيمايي ها تسليت بگويند ، "رسانه ملي" ، "خانواده  ملي " ما ايراني ها شده است.

-"بگذار تا بگرييم ، چون ابر در بهاران ، كز سنگ ناله خيزد، روز وداع ياران"، اين شعر حزن انگيز را با  خط  نستعليق، عروس خطهاي ايراني ،  نوشته اند و بالاي مسجد نصب كرده اند...

-امام صادق (ع) فرمود: در عزاهايتان ، روضه حسين(ع) را بخوانيد...مكتب اهل بيت(ع) اينگونه "غم و غصه و ماتم"  را به " حماسه" تبديل مي كند...ضمن اينكه هر ماتم زده اي ، اگر شرح مصائب حسين (ع) را بشنود، مصيبت خود را فراموش مي كند...صلي الله عليك يا اباعبدالله (ع)

-حجت الاسلام سيد احمد خاتمي ، سخنران مراسم است، خاتمي ضمن اشاره به اهميت اطلاع رساني به نقش پيام آور كربلا، حضرت زينب(س) در رساندن پيام و خبر عاشورا به جهانيان اشاره مي كند، عضو مجلس خبرگان همچنين مي گويد: ملت بايد صبر كند تا مسئولين دقيقا رسيدگي كنند، دشمن در پي بحران سازي و جنگ شايعه است، دشمن مي خواهد رابطه و اعتماد مردم و مسئولين را بهم بزند و تخريب كند، نبايد تسليم شايعات شويم.

-احمدي نژاد،  سرزده و بدون اطلاع قبلي مي آيد و مثل هميشه، طبق سنت حسنه اش، ميان "مردم" مي نشيند.

-"وقت نشناس ها"  حتي در مجلس ختم هم پيدا مي شوند! هر از چند لحظه اي ، خانم مسني به " رضا رشيدپور" مجري صبح بخير ايران كه در حياط مسجد ، ميان جمعيت ايستاده است ، نزديك مي شود و به خاطر " اجراي خوبش!" از او تشكر مي كند و از او امضاء مي خواهد...! 

-قرآن خواندن " كريم منصوري" ، جمعيت را كمي آرام مي كند...زييايي لحن و فصاحت منصوري در قرائت " كلام خدا" ، براي چند لحظه ..مجلس را كاملا آرام مي كند.

-موقع بازگشت از مراسم، اگر پشت افسران عالي رتبه ارتش از مراسم خارج شويد، بي اختيار در "احترامي " كه سربازها براي فرماندهانشان مي گذارند، شريك مي شويد! يك حس جعلي ولي خوشايند!

-خدايشان رحمت كند!